آرتروز مفصل زانو به معنای از بین رفتن غضروف مفصلی است، از بین رفتن غضروف مفصلی می تواند در سمت داخل زانو، خارج زانو و یا در زیر کشکک اتفاق افتد. در هر قسمت از مفصل که این عارضه اتفاق افتد، با احساس درد همراه خواهد بود. میزان دردی که بیمار احساس می نمایید، متناسب با میزان از دست دادن زانو می باشد. هر چقدر غضروف مفصل زانو بیشتر از بین برود دچار تغییر شکل می شود و این تغییر شکل زانو علاوه بر درد یکی از علائم آرتروز زانو می باشد. لذا آرتروز زانو با درد شروع می شود و می تواند منجر به تغییر شکل مفصل نیز شود.
علائم و نشانه ها
شایع ترین و اصلی ترین نشانه ها و علایم آرتروز زانو به قرار زیر هستند :
- درد ( خصوصا در هنگام حرکت دادن زانو ، زانو درد در پایان روز بدتر است و با استراحت کردن بهتر می شود )
- خشکی و بی حرکتی زانو ( خصوصا بعد از استراحت دادن زانو ، خشکی زانو پس از استراحت زانو ، بعد از دقایقی با حرکت دادن زانو بهتر می شود )
- صدا دادن زانو ( احساس شنیدن صدای تق تق یا صدای قیژ قیژ از درون زانو )
- بزرگ شدن مفصل زانو بر اثر زائده های استخوانی ایجاد شده است
- ورم زانو ( که بر اثر تجمع مایع مفصلی اضافی ایجاد می شود )
سایر علائم آرتروز زانو که کمتر شایع هستند عبارتند از :
- خالی کردن زانو که به علت ضعف ساق پا عضلانی و عدم ثبات مفصل زانو می تواند باشد.
- محدودیت حرکتی زانو : شخص به خوبی نمیتواند آزادانه زانوی خود را حرکت دهد
- زانو در اکثر مواقع حالت خم شده به خود می گیرد
- عضلات اطراف زانو ضعیف شده و تحلیل می روند.
در موارد شدید آرتروز زانو بیمار حتی ممکن است بیمار از شدت درد ، نیمه شب از خواب بیدار شود. درد زانو ممکن است دوره ای باشد ، یعنی برای مدتی علائم ارتروز زانو کم باشد و مدتی نیز درد داشته باشد. این حالت گاهی ممکن است به خاطر سطح فعالیت بدنی شما باشد و گاهی نیز بی هیچ علتی رخ می دهد
علت‌های بروز بیماری آرتروز زانو
اگرچه افزایش سن مهم‌ترین عامل خطر برای آرتروز در زانو به شمار می‌رود، عوامل دیگری هم می‌توانند خطر ابتلا به این بیماری را در سنین پایین‌تر افزایش دهند.
- سن: با افزایش سن، توانایی غضروف برای ترمیم خود کاهش می‌یابد.
- وزن: اضافه وزن فشار روی تمام مفاصل به‌خصوص زانو را افزایش می‌دهد. هر کیلوگرم اضافه وزن، فشار ۳ تا ۴ برابری را روی زانوها وارد می‌کند.
- سابقه خانوادگی: داشتن بستگان مبتلا به آرتروز زانو و همچنین بعضی جهش‌های ژنتیکی خاص می‌تواند خطر ابتلا را افزایش دهد. همچنین، شکل غیرطبیعی استخوان‌های اطراف مفصل زانو که از بدو تولد وجود دارد، می‌توانند زمینه‌ساز آرتروز شوند.
- جنسیت: بالای ۵۵ سال بیشتر از مردان در معرض ابتلا به آرتروز زانو هستند.
- آسیب‌های ناشی از فشار مکرر: بعضی مشاغل که نیازمند فعالیت‌هایی مثل زانو زدن، چمباتمه نشستن یا بلند کردن اجسام سنگین هستند، به دلیل فشار مداوم روی مفصل زانو، خطر ابتلا به آرتروز را افزایش میدهند.
- فعالیت‌های ورزشی سنگین: ورزشکاران رشته‌هایی مثل فوتبال، تنیس یا دویدن طولانی‌مدت در معرض خطر بیشتری برای آرتروز ناحیه زانو قرار دارند. البته این به معنای کنار گذاشتن ورزش نیست. بلکه ورزش با شدت متوسط و منظم باعث تقویت مفاصل و کاهش خطر آرتروز می‌شود. در واقع، ضعف عضلات اطراف زانو می‌تواند زمینه‌ساز آرتروز شود.
- بیماری‌های زمینه‌ای: ابتلا به روماتوئید آرتریت (دومین نوع شایع آرتروز) و بعضی اختلالات متابولیک مثل تجمع آهن یا افزایش هورمون رشد، خطر ابتلا به آرتروز زانو را افزایش می‌دهد.
- اختلالات اسکلتی عضلانی: وجود انحرافات زانو مثل زانوی ضربدری و زانوی پرانتزی، چرخش مچ پا، چرخش لگن، کف پای صاف، کوتاهی و ضعف عضلات ساق و ران می‌تواند زمینه ساز بروز آرتروز زانو باشند. برای همین پزشکان توصیه می‌کنند این عارضه‌ها از کودکی و نوجوانی مودر توجه والدین قرار گیرند تا در سنین بالاتر، افراد دچار عوارض جانبی مثل آرتروز زانو نشوند.
راه‌های تشخیص آرتروز زانو
برخی از راه‌های تشخیص آرتروز زانو شامل موارد زیر است:
- پزشک ابتدا سوالاتی از علائمی که دارید و یا سابقه بیماری‌های شما می‌پرسد.
- سپس معاینات فیزیکی انجام می‌دهد و حتی ممکن است از شما بخواهد برای عکس برداری رادیولوژی و آزمایش خون اقدام کنید.
- در نهایت با بررسی آزمایشات شما علت آرتروز زانو را تشخیص می‌دهد.
- آزمایش‌های مورد نیاز عبارت‌اند از:
- آزمایش پرتو ایکس
- آزمایش ام آر آی
راه‌های رفع آرتروز زانو
هدف اصلی درمان قطعی آرتروز زانو، کاهش درد و بهبود تحرک زانو است.
- کاهش وزن: حتی کاهش وزن کم، در صورت نیاز، می‌تواند به طور قابل توجهی درد زانو ناشی از آرتروز را کاهش دهد.
- تمرینات ورزشی و حرکات تقویتی: تقویت عضلات اطراف زانو مفصل را پایدارتر می‌کند و درد را کاهش می‌دهد. تمرینات کششی به حفظ تحرک و انعطاف‌پذیری مفصل زانو کمک می‌کنند.
- تزریق کورتیزون (کورتون) به زانو: کورتیکوستروئیدها یا کورتون‌ها داروهای ضدالتهاب قوی هستند که نرخ تخریب مفاصل زانو را کاهش میدهند.
- تزریق ژل و اوزون به زانو: امروزه از تزریق ژل‌های اسید هیالورونیک و گاز اوزون (معروف به اوزون تراپی) در کنار تزریق کورتون، برای بهبود فرسایش زانو و کمک به بازسازی مفاصل استفاده می‌شود.
- درمان‌های جایگزین: بعضی از درمان‌های جایگزین که ممکن است مؤثر باشند عبارت‌اند از: کرم‌های موضعی حاوی کپسایسین، طب سوزنی یا مصرف مکمل‌هایی مثل گلوکزامین و کندرویتین
- فیزیوتراپی و کاردرمانی: اگر در انجام فعالیت‌های روزانه با مشکل روبرو هستید، توانبخشی تخصصی شامل فیزیوتراپی و کاردرمانی می‌تواند به شما کمک کند. فیزیوتراپیست‌ها و کاردرمانگرها روش‌های تقویت عضلات و افزایش انعطاف‌پذیری مفاصل را به شما آموزش میدهند
استفاده از وسایل کمکی مثل زانوبند
بریس یا زانوبند وسیله‌ای است که برای حمایت، ثبات و فشرده‌سازی مفصل زانو استفاده می‌شود. این زانوبندها برای درمان طیف گسترده‌ای از آسیب‌ها و شرایط، از جمله آرترو درد زانو و ناپایداری مفصل کاربرد دارند
زانوبند نئوپرنی فنردار
زانوبند نئوپرنی فنردار، فشار کنترل شده در اطراف زانو و حمایت جانبی، با یک آتل بسیار محکم را، ارائه می‌دهد. این زانوبند، امکان خم شدن طبیعی و حرکت آزاد مفصل زانو را فراهم می‌کند. فشار مطلوب، راحتی بیشتر، چسبندگی مناسب و دوام بهتر را فراهم می‌نماید. همچنین، گرمای بدن را برای تسکین درد و بهبود سریعتر حفظ می‌کند.
دهانه موجود در جلوی کشکک زانو، فشار روی کشکک را کاهش می‌دهد، و کشکک زانو را در موقعیت خود نگه می‌دارد، عمل ماساژ را برای افزایش جریان خون و بهبودی سریع تر انجام می‌دهد. آتل جانبی بسیار محکم، تحمل وزن مناسبی را برای تخلیه بار از روی زانو، تضمین می‌کند. ساختار لولای دو محوری، از حرکات طبیعی مفصل زانو تقلید می‌کند؛ تا از رباط صلیبی در تمام زوایای خمش حمایت نماید.
ویژگی‌های محصول
- دو محور فنر
- اثرات ضد گرفتگی عروق
- فشار چهار طرفه
- لولای دوتایی داخلی و جانبی، برای پشتیبانی و حفاظت
- بند پایینی ثابت، برای امنیت و راحتی
- جذب رطوبت و گرما، گرما درمانی
- فناوری ضد میکروبی یکپارچه، برای کاهش باکتری ایجاد کننده بوی بد
جهت کسب اطلاعات بیشتر و خرید محصول کلیک کنید
جهت آشنایی با زانوبندهای دیگر و موارد استفاده هر کدام بر روی لینک‌های کنید
