کفش دیابتی

معرفی محصول

اگر شما مبتلا به دیابت هستید، نباید کفش‌های معمولی بپوشید. از آنجایی که زخم‌های دیابتی که التیام نمی‌یابند می‌توانند عفونت‌های شدیدی ایجاد کنند که منجر به قطع عضو شود، کفش‌های مخصوص دیابت می‌توانند به شما کمک کنند که سلامت پای خود را حفظ کنید.

کفش های دیابتی به طور خاص طراحی شده‌اند تا مشکلات پای مربوط به افراد مبتلا به دیابت مثل زخم‌ها و پارگی‌های پوستی که در اثر گردش خون ضعیف ایجاد می‌شود، و همچنین بی حسی و نوروپاتی دیابتی را حل کنند.

ویژگی های محصول

کفش‌های دیابتی باید خصوصیات منحصر به فردی داشته باشند و به طوری طراحی و تولید شوند که باعث تسکین مشکلات پای افرادی شوند که به دیابت مبتلا هستند یا مستعد آن هستند. بهترین کفش برای دیابت باید خصوصیات و ویژگی‌های زیر را داشته باشد:

• سطح داخلی محافظ که از مواد نرم ساخته شده و همچنین دوختی که بیرون نزده باشد تا باعث ایجاد تحریک و آسیب نشود.
• سطح بالایی به هم متصل نباشد تا فشار بر روی پا ایجاد نکند. برخلاف کفش‌های دیابتی به دلیل اینکه کفش‌های معمولی از مواد سفت و سخت ساخته شده‌اند باعث فشار در ناحیه جلوی پا و پشت پا می‌شوند که ممکن است باعث تحریک و آسیب برجستگی شست پا، انگشتان و پشت پاشنه پا شوند.
• طراحی باید عمق بیشتری داشته باشد تا بدون فشار در پا فیت شود و ضمائم ارتوتیک را در خود جای دهند.
• قسمت جلویی مربوط به انگشتان فضای اضافی داشته باشد تا فضای کافی برای حرکت انگشتان وجود داشته باشد و از فشار روی انگشتان اجتناب شود.
• وزن کمی داشته باشد، کفی‌ها ضربه گیر و نرم باشند تا باعث تسهیل راه رفتن و تعادل شوند و ضربات وارده به پا را کاهش دهند.
• سطح کشی روی کفش ممکن است راه حل ایده آل برای شرایطی باشد که در اثر دیابت شدید و یا نوروپاتی ایجاد می‌شود. این کفش‌های کشی به شکل پا در می‌آیند و کمک می‌کنند تا نقاط تحت فشار تعدیل شوند.
• کفی‌های مخصوص ارتوتیک که از قوس کف پا حمایت می‌کنند، از فشار وارده بر کف پا می‌کاهند و خاصیت ضربه گیری خوبی فراهم می‌کنند.

موارد استفاده

افراد دیابتی می توانند از کفش های دیابتی سود ببرند، اما چرا؟

به دلیل خونرسانی ضعیف ریسک ایجاد زخم پا در افراد دیابتی در مقایسه با جمعیت عادی بیشتر است. همچنین به دلیل نوروپاتی توانایی حس کردن آسیب به وسیله عصب‌ها و ترمیم آسیب کاهش می‌یابد. زخم‌های کوچک پوستی به راحتی می‌توانند به زخم های بزرگ و عمیق تبدیل شوند بدون آن که بیمار متوجه آن شود.

این زخم‌ها می‌توانند به سرعت عفونی شوند و منجر به وضعیت‌های تهدید کننده حیات مثل قطع اندام شوند. هدف ما این است که تمام راه های موجود را بررسی کنیم و مانع قطع اندام شویم و از آن جلوگیری کنیم.

کفش‌های دیابتی نه تنها برای بیماران دیابتی با سابقه زخم پای دیابتی اهمیت دارد، بلکه این کفش‌ها همچنین می‌توانند از  تشکیل زخم و همچنین فشار های وارده بر پا و تشکیل پینه (کالوس) جلوگیری کنند.

با اینکه هیچ روش خاصی برای پوشیدن کفش‌های دیابتی وجود ندارد و آنها همانند کفش‌های عادی پوشیده می شوند، چندین نکته وجود دارد که اولین قبل از خرید آنها باید به آن دقت کنید:

• توصیه شده است که بین 3 تا 15 سانت بین جلوی کفش و بزرگترین انگشت فاصله باشد.
• توجه داشته باشید که قوس پا به خوبی حمایت شود و خم یا ناحیه شکست کفش، در قسمت ریشه انگشتان (محل اتصال انگشتان به پا) قرار گرفته باشد.
• فیت بودن پهنای کفش را در پهن ترین و نازک ترین قسمت پا بررسی کنید.
• اگر قسمت بالایی کفش از قسمت وسطی کفی کفش بیرون می‌زند به این معنا است که کفش باریک است و شما به کفشی با پهنای بیشتر نیاز دارید.
• به قسمت پاشنه دقت کنید، آیا با راه رفتن درون کفش حرکت می‌کند؟ روی قسمت جلوی پای خود بلند شوید و ببینید آیا پاشنه کفش از پای شما خارج می‌شود. کفشی که سایز مناسبی برای پای شما دارد باید اندکی از ناحیه پاشنه کمی از پای شما سر بخورد، اما نباید به طور کامل خارج شود و یا خیلی حرکت کند.
• ببینید که آیا گوشه‌های کفش در حال نشستن و راه رفتن به سمت استخوان‌های مچ پای کشیده می‌شوند؟ پای خود را به سمت داخل و خارج بچرخانید، کفش باید اندکی این حرکات را محدود کند، اما نباید احساس کنید که فشار بیش از حدی به گوشه های پا وارد می شود.
• قسمت رویی کفش باید به راحتی به پا فیت شود و نباید پا با زحمت در کفش جا شود و یا نیاز به تغییر و کشیدن کفش باشد.

نکات مهم

علیرغم اینکه کفش‌های دیابتی طراحی شده‌اند تا بیشترین راحتی را داشته باشند، شما می‌توانید با این کارها حتی آنها را راحتتر کنید.

• همیشه جوراب بپوشید: جوراب یک لایه محافظتی دیگر برای محافظت از پای شما اضافه می‌کند و همیشه باید با کفش پوشیده شود، کفش‌هایی که جاذب عرق هستند، حاوی رنگ نیستند و تا بالای مچ پا را می‌گیرند بهترین کفش‌ها هستند.
• هر زمانی که کفش جدید می‌پوشید سایز پای خود را اندازه گیری کنید. افراد دیابتی دچار تغییرات مداومی در شکل و سایز پا می‌شوند. کفشی که سال گذشته می‌پوشیده‌اید، ممکن است امروز اندازه پای شما نباشد. به یاد داشته باشید، پهنای پای شما درست به اندازه طول پای شما اهمیت دارد، کفشی را انتخاب کنید که پهنای آن به اندازه‌ی پای شما باشد. یک دوست همراه خود بیاورید و یا از کارمند مغازه بخواهید تا پای شما را اندازه گیری کند.
• در پایان روز کفش را پا کنید. در طول روز پا ورم می‌کند، پس این نکته حائز اهمیت است که کفشی بخرید که در بزرگترین حالت پای شما نیز اندازه پای شما باشد. تا پایان بعد از ظهر و یا اوایل عصر صبر کنید تا مطمئن شوید کفشی که انتخاب می‌کنید در تمام طول روز مناسب پای شماست.
• کفش جدید را بیش از دو ساعت پا نکنید. کفش جدید خود را هر روز یک تا دو ساعت پا کنید تا زمانی که به طور کامل برای پای شما راحت شود. کفش قدیمی خود را تا زمانی که کفش جدید شما آماده شود تا به صورت تمام وقت پا کنید، نگه دارید.