افتادگی مچ پا حالتی است که در آن شخص نمی تواند قسمت جلوی پا را بالا بیاورد که این امر راه رفتن را با مشکل مواجه می کند. خوشبختانه روش های درمانی بسیار زیادی برای افتادگی مچ پا وجود دارد که به معرفی هر یک از این روش ها می پردازیم. در صورت مبتلا شدن به این عارضه ، مچ پا حالت آویزان به خود می گیرد.
افراد مبتلا به این عارضه در هنگام راه رفتن پای خود را بر روی سطح زمین می کشند که دراین حالت نه تنها راه رفتن با مشکل صورت می گیرد بلکه امکان زمین خوردن شخص هم بالا میرود. بسیاری از پزشکان بر این باورند که افتادگی مچ پا یک بیماری نیست بلکه عارضه ای است که بیشتر ریشه در مشکلات عصبی و عضلانی دارد که ممکن است به صورت موقتی یا دائمی باشد
علائم و نشانه های افتادگی مچ پا
یکی از مهمترین علائم در تشخیص این عارضه، تغییر نحوه راه رفتن است که نوع راه رفتن افراد مبتلا به عارضه افتادگی مچ پا کاملا خاص است و بیشتر شبیه به حالتی است که فرد از پله بالا می رود یا به اصلاح استپاز می گویند. این الگوی راه رفتن سبب می شود که سریعا این عارضه تشخیص داده شود. این افراد در حین راه رفتن برای جلوگیری از برخورد انگشتان به زمین، باسن و کمر خود را خم می کنند که همین امر سبب نحوه راه رفتن خاص در این افراد می شود. از دیگر علائم این عارضه می توان به مواردی چون:
- برخورد غیر قابل کنترل پنجه‌ی پا بر روی زمین
- ضعف و لاغری عضلات پا (آتروفی)
- چرخش شدید و بسیار زیاد لگن
- احساس گزگز ، بی‌حسی و درد ملایم در پنجه‌ی پا
- چرخش شدید و بسیار زیاد لگن و … اشاره داشت.
علت افتادگی مچ پا
علت اصلی افتادگی پا، ضعف یا آسیب به ماهیچه قدام ساق است که وظیفه حرکت دادن پا به سمت بالا را بر عهده دارند. این عضلات ممکن است در اثر یک آسیب یا یک بیماری زمینه ای نورولوژیک تحت تاثیر قرار بگیرند.
از منظر عصب شناختی، افتادگی مچ پا ممکن است ریشه در آسیب مغزی یا نخاعی داشته باشد. شرایطی مانند سکته مغزی، فلج مغزی و دیستروفی عضلانی همگی می‌توانند منجر به افتادگی پا شوند. با این حال برخی معتقدند آسیب عصبی در خود ساق پا علت عمده این عارضه است.
عوامل موثر در آسیب عصبی
- آسیب دیدن اعصاب بدن در افراد مبتلا به دیابت می تواند احتمال افتادگی پا در آن ها را تشدید کند.
- آسیب های ورزشی ، کاهش شدید وزن ، زایمان یا نشستن بصورت چمباتمه به مدت طولانی از عللی هستند که می توانند خطر آسیب عصب پرونئال را در برداشته باشند.
- اگر ریشه های عصبی ناحیه ی نخاع آسیب ببیند ، ممکن است در فرد افتادگی پا ایجاد شود.
بیماری های عضلانی یا عصبی
بیماری های ژنتیکی و مادرزادی مانند انواع متفاوتی از بیماری دیستروفی عضلانی ( این بیماری باعث تضعیف ماهیچه های بدن می شود.) می تواند سبب افتادگی پا در فرد مبتلا شود.
سایر بیماری ها مانند: فلج اطفال ، شارکو ماری توث ( نوعی بیماری عصبی ژنتیکی و مادرزادی می باشد.) نیز می توانند باعث افتادگی پا در فرد گردند.
اختلال در مغز و نخاع
بیماری هایی که با اختلالات مغز و نخاع همراه هستند می توانند باعث اختلال در عملکرد اعصاب پا و در نتیجه افتادگی آن شوند. این بیماری ها عبارتند از:
- اسکلروز آمیوتروپیک جانبی ( اختلال در عملکرد اعصاب کنترل کننده ی عضلات در ناحیه ی مغز و نخاع)
- اختلالات دماغی ( ایجاد اختلال در گفتار و نحوه ی صحبت کردن )
- سکته مغزی
- ام اس MS( نوعی بیماری خود ایمنی )
با توجه به اینکه عصب پرونئال ، حرکات عضلات پا را تحت کنترل دارد و سبب بالا بردن پاها می شود ، ایجاد هرگونه اختلال در این عصب می تواند عملکرد پا را تحت تاثیر قرار دهد.
عصب پرونئال در نزدیکی زانو واقع شده است ، بنابراین اعمال فشار به مفصل زانو یا آسیب دیدن آن می تواند خطر آسیب دیدن عصب پرونئال و افتادگی پا را افزایش دهد.
بطور مثال عوامل زیر می توانند عصب پرونئال را تحت تاثیر قرار دهند:
قرار دادن پاها روی یکدیگر
اشخاصی که به هنگام نشستن ، یکی از پاهای خود را روی یکدیگر قرار می دهند ، به زانوی خود فشار وارد می کنند ، که این امر سبب اعمال فشار به عصب پرونئال نیز می شود.
خم کردن زانو به مدت طولانی
مشاغلی مانند سنگ فرش کردن که فرد به مدت طولانی روی زانوهای خود خم می باشد، می تواند سبب ایجاد افتادگی پا در فرد شود.
گچ گرفتن پا به هنگام آسیب دیدگی
گچ گرفتن ناحیه ی مچ پا و قسمت پایینی مفصل زانو ، باعث وارد آمدن فشار به عصب پرونئال و آسیب دیدن این عصب می گردد.
کفش مخصوص افتادگی مچ پا
برای افرادی که با مشکل افتادگی مچ پا روبرو هستند، انتخاب کفش مناسب بسیار اهمیت دارد. انتخاب کفش‌هایی با پشتیبانی و طراحی مناسب می‌تواند فشار را تسهیل کرده و از تخریب بیشتر مچ پا جلوگیری کند. این کفش‌ها معمولاً دارای ساختاری هستند که از مچ پا حمایت کرده و از افتادگی آن جلوگیری می‌کند.
هنگام انتخاب کفش برای مشکل افتادگی مچ پا، اهمیت ویژه‌ای به داشتن کفش با سطح کافی و مناسب می‌دهید. کفش باید مناسب و متناسب با پا و مچ باشد تا فشار و وزن را به طور یکنواخت توزیع کند و از مچ پا حمایت کند.
علاوه بر این، در نظر داشته باشید که کفش‌ها باید از جنس مواد نرم و انعطاف‌پذیر ساخته شوند تا به مچ پا اجازه حرکت و انعطاف داده و از تنگی و فشار زائد جلوگیری کنند. همچنین، استفاده از کفش با سپر قوی و مناسب نیز می‌تواند به تثبیت و حمایت اضافی برای مچ پا کمک کند.
بنابراین، در هنگام خرید کفش، اطمینان حاصل کنید که این ویژگی‌ها در کفش‌ها وجود دارد تا بهترین انتخاب را برای مشکل افتادگی مچ پا داشته باشید.
بریس افتادگی مچ
بریس‌های مخصوص مچ پا می‌توانند در تثبیت و پشتیبانی از مچ پا کمک کنند. این وسایل به‌عنوان یک روش موثر برای کاهش درد و بهبود وضعیت مچ پا مورد استفاده قرار می‌گیرند. توصیه می‌شود که از یک متخصص پزشکی در مورد نوع و استفاده صحیح بریس برای مچ پا مشوره بگیرید.
استفاده از بریس‌های طراحی شده برای افتادگی مچ پا می‌تواند به تثبیت و حمایت این قسمت از پا کمک کند. این وسایل می‌توانند باعث کاهش درد و تسکین علائم افتادگی مچ پا شوند و در فرآیند بهبودی موثر باشند. بریس‌ها باید به صورت صحیح و با توصیه پزشک متخصص انتخاب و استفاده شوند.
