پنجه پروتز پا (پنجه پا مصنوعی) تک محوره

چرا پنجه پروتزی تک محوره با مفصل درونی را انتخاب کنیم؟

مطالعات علمی نشان داده‌اند که در صورت تنظیم و تطبیق مناسب این پنجه برای فرد قطع عضو، نخستین برتری بیومکانیک این پنجه پروتزی نسبت به جایگزین‌هایش دست‌یابی سریع‌تر به مرحله Foot Flat (تماس کامل کف پا با زمین) می‌باشد.
در صورتی که مفصل زانوی پروتزی ثبات کافی نداشته باشد یا اگر شخصی با قطع عضو زیر زانو عضلات چهار سر ضعیفی داشته باشد، این پنجه می‌تواند مفید باشد. همچنین در موارد قطع عضو بالای زانو که استفاده از مفصل زانوی پروتزی قفل‌دار مورد نیاز باشد، یک پنجه با مفصل مچ تک محوره می‌تواند مفید واقع شود. چرا که حرکات مچ پا اجازه خواهد داد کف پا در طول فاز ایستایی به صورت کامل در تماس با زمین قرار بگیرید.

پنجه پروتزی تک محوره با مفصل درونی از چه موادی ساخته شده است؟

این پنجه پروتزی شامل یک مفصل حرکتی تک راست ا(حرکت در صفحه ساجیتال) از جنس فولاد یا تیتانیوم است که توسط یک کاور سیلیکونی_لاستیکی احاطه شده است. مفصل درونی این پنجه پروتزی اجازه حرکات پلانتار فلکشن(پایین آمدن)و دورسی فلکشن(بالا آمدن)مچ پا را به صورت غیر فعال می دهد.

مکانیسم حرکتی پنجه پروتزی تک محوره با مفصل درونی چگونه است؟

بدون در نظر گرفتن پنجه پروتزی، بردار نیروی عکس‌العمل زمین در برخورد اولیه از قسمت‌های پشتی کفش در تماس با زمین منشا می‌گیرد و سپس در طول حرکت در خط پیشروی بدن به سمت جلو حرکت می‌کند. در یک مچ مکانیکی تک محوره، بردار نیروی عکس‌‌العمل زمین بدون وقفه تا زمانی که از مفصل مچ عبور کند، به سمت جلو حرکت می‌کند. این جابجایی به سمت جلو در نیروی عکس‌العمل زمین سبب ایجاد یک گشتاور اکستانسوری (باز شدن) در زانو می‌شود.
این مشخصه بیومکانیکی از دلایل اولیه تجویز یک پنجه با مفصل مچ تک محوره می‌باشد چرا که سبب افزایش ثبات زانو می‌شود.

پنجه پروتزی تک محوره با مفصل درونی برای چه افرادی مناسب نیست؟

برای افرادی که می‌توانند با یک پروتز به خوبی و به صورت منطقی راه بروند، استفاده از پنجه با مفصل مچ تک محوره پیشنهاد نمی‌شود زیرا مرکز فشار زیر پنجه ی پروتزی به صورت طبیعی و نرم به سمت جلو پیشروی نمی‌کند. در یک پنجه پروتزی با مفصل مچ تک محوره مرکز فشار در مرحله Foot Flat (تماس کامل کف پا با زمین) به سمت جلو پرش می‌کند و تا دست‌یابی به دورسی فلکشن کامل یعنی زمانی که مجدداً شروع به حرکت رو به جلو می‌کند، در زیر مفصل مچ متوقف می‌شود. این پیشروی منقطع مرکز وزن، پیشروی فرد را به سمت جلو به هم می‌زند و ممکن است نیروی مورد نیاز برای راه رفتن را افزایش دهد. برای افرادی با قطع عضو زیر زانو، افزایش ناگهانی نیروی هایپر اکستنشنی زانو نگرانی‎‌ها را درباره آسیب زانو در استفاده طولانی مدت افزایش می‌دهد.